Spotkanie okazało się ciekawie, rozmówca starał się
dowiedzieć, co zdaniem autorki jest powieścią historyczną oraz jak wyglądał u Niej
przebieg budowania fabuły i pisania powieści. Pisarka wymienia kilka, jej
zdaniem, istotnych elementów przy konstruowaniu opowieści.
Pierwszy to historia, która jest jej pasją, dlatego też
kontekst historyczny jest bardzo ważny. Stara się być wierna realiom
historycznym, ale zostawia sobie swobodę w tworzeniu akcji i postaci. Natomiast
w jej rozumowaniu powieść historyczna osadzona jest w historii, ale także
odtwarza w dużej mierze wydarzenia prawdziwe.
Przy kreowaniu postaci zwraca dużą uwagą na ludzkie emocje,
które nie zmieniają się na przestrzeni wieków, więc czytelnik z łatwością współodczuwa
emocje bohaterów.
W jej powieściach przeplatają się dwie linie czasu, taki
zabieg sprawia, że akcja staje się ciekawsza. Autorka przyznaje, że sama lubi
czytać tak napisane książki.
Pytana o inspiracje Carla Montero powiedziała, że pomysł
napisania „Szmaragdowej tablicy” pojawił się po obejrzeniu programu BBC na
temat grabieży dzieł sztuki podczas II wojny światowej.
Zapowiedziała również kolejną książkę zainspirowaną obrazem Picassa „Pierrot”, zafascynował ją fakt, jaka może być historia postaci z
obrazu.
Carla Montero wywarła na nas bardzo sympatyczne wrażenie,
skromnej kobiety, której ogromną pasją jest pisane powieści, odbywające się
przy okazji życia codziennego matki i żony.
Nie miałam przyjemności czytać książek tej autorki. Obiecuję jednak, że się poprawię. ;)
OdpowiedzUsuń